|
Εθνικό Θέατρο
Περιοχή: οδός Αγίου Κωνσταντίνου 22
Έτος: 1891-1901
Περιγραφή:
Το πρόβλημα της ανυπαρξίας μόνιμου θεάτρου ήταν αντικείμενο συζητήσεων σε όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα και η τελική λύση που δόθηκε, με την ίδρυση του Εθνικού (τότε Βασιλικού) Θεάτρου, προήλθε κυρίως από πρωτοβουλία του Γεωργίου Α', ο οποίος συνεισέφερε και οικονομικά, ενώ παράλληλα αξιοποιήθηκαν οι προσφορές γνωστών Ελλήνων ομογενών, όπως ο Στέφανος Ράλλης, ο Μ. Κοργιαλένιος, ο Ευγένιος Ευγενίδης, κ.ά. Το μεγαλοπρεπές εκλεκτικιστικό κτίριο της οδού Αγίου Κωνσταντίνου οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1891-1901, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ernst Ziller (1837-1923), ο οποίος προσπάθησε να διαχειριστεί την έντονη κλίση και το μικρό μέγεθος ενός προβληματικού οικοπέδου (το οποίο αγοράστηκε πανάκριβα από τον ιδιοκτήτη του αυλικό Νικόλαο Θων), δίνοντας με δεξιοτεχνία μια ευφάνταστη λύση που κινείται ρυθμολογικά στο πνεύμα του Γερμανικού νεομπαρόκ. Το κτίριο υπέστη ποικίλες διασκευές στη διάρκεια του 20ού αιώνα, στη διάρκεια των οποίων αφαιρέθηκαν τα έξι αρχαία αγάλματα που υπήρχαν στη στέψη του. Το 1961-1963 επεκτάθηκε, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Βασίλειου Δούρου (1904-1981), μέσα στο πνεύμα του Ziller, ενώ πρόσφατα ξεκίνησε μια ακόμη εκτεταμένη ανακαίνισή του.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία:
Κ. Η. Μπίρης, Αι Αθήναι από του 19ου εις τον 20ον αιώνα, Αθήνα 1η έκδ. 1966, 3η έκδ. 1996* Ελένη Φεσσά-Εμμανουήλ, Η Αρχιτεκτονική του Νεοελληνικού Θεάτρου (1720-1940), Αθήνα 2001.
|