Χαλκοθήκη (μέσα 5ου αι., με β΄ φάση στις αρχές του 4ου αι. ή α΄ δεκαετία 4ου αι. π.Χ.)
Η Χαλκοθήκη βρισκόταν στα ανατολικά του ιερού της Βραυρωνίας Αρτέμιδος. Ήταν επίμηκες κτίσμα ορθογωνίου σχήματος των μέσων του 5ου αι. π.Χ., με κεντρική κιονοστοιχία που διαιρούσε το εσωτερικό του σε δύο κλίτη και τρεις εισόδους προς βορράν, ενώ ο οπισθότοιχός του εφαπτόταν στο νότιο τείχος της Ακροπόλεως. Στις αρχές του 4ου αι. π.Χ. προστέθηκε κατά μήκος της βόρειας όψης κιονοστήριχτη στοά, την οποίας το βορειοανατολικό άκρο κατέστρεψε ένα μέρος από τις λαξευτές στον βράχο βαθμίδες του Παρθενώνος. Κατά μία άλλη άποψη, το κτίριο κατασκευάστηκε ολόκληρο στην α΄ δεκαετία του 4ου αι. π.Χ., και μάλιστα μετά τον Κόνωνα (394 π.Χ.). Στα ρωμαϊκά χρόνια δέχθηκε επισκευές μεγάλης κλίμακας, απομεινάρια των οποίων θεωρήθηκαν αρχιτεκτονικά μέλη που βρέθηκαν διάσπαρτα στην Ακρόπολη και αποδίδονται σε κτίσμα διαστάσεων αναλόγων με αυτές της Χαλκοθήκης. Δυστυχώς στις μέρες μας σώζονται μόνο πωρόπλινθοι της θεμελίωσης και λαξεύματα στον βράχο για την υποδοχή των θεμελίων. Η Χαλκοθήκη προοριζόταν κατά κύριο λόγο για τη στέγαση μεταλλικών (χαλκών) αντικειμένων, μάλλον αναθημάτων, δεν αποκλείεται όμως να χρησίμευσε και ως οπλοθήκη (οπλοστάσιο).
|
ΚΛΕΙΣΙΜΟ