Όρη και πεδιάδες της αρχαίας Αθήνας
Η αττική γή περιελάμβανε μια σειρά από όρη, μεταξύ των οποίων σχηματίζονταν τέσσερεις πεδιάδες (των Αθηνών, των Μεσογείων, της Ελευσίνος και του Μαραθώνος). Πλήν του Κιθαιρώνος (1.411 μ.) και των ορέων του Λαυρίου (ψηλότερο το Κερατοβούνι, 649,60 μ.), την Αθήνα περικλείουν τέσσερα βουνά: Προς βορράν, η πόλη χωριζόταν από την Θήβα και την Βοιωτία μέσω της Πάρνηθος (1.410 μ.). Στα βορειοανατολική πλευρά βρισκόταν το Πεντελικόν όρος (1.108,60 μ.), πηγή του φημισμένου λευκού μαρμάρου που για αιώνες τροφοδότησε την πόλη και συνάμα αποτέλεσε σημαντικό εξαγωγικό της προϊόν. Στα νοτιοανατολικά, ο Υμηττός (1.027 μ.) λειτουργούσε ως φυσικό όριο ανάμεσα στην Αθήνα και στην υπόλοιπη Αττική, ενώ στα δυτικά το όρος Αιγάλεω (467,60 μ.), μέσα από το οποίο διερχόταν η Ιερά Οδός που κατέληγε στο Θριάσιο πεδίο και στο ιερό της Ελευσίνας, διέτρεχε την στεριά φθάνοντας μέχρι την θάλασσα.
Χάρτης της Αττικής κατά τους προϊστορικούς χρόνους με τις βασικώτερες θέσεις, τα όρη και τις πεδιάδες της ευρύτερης περιοχής.
|
ΚΛΕΙΣΙΜΟ