«Οικήματα»
Ο όρος ‘‘οικήματα’’ απαντάται σε μία αποσπασματική και αβέβαιης ερμηνείας επιγραφή του 485/4 π.Χ., σκαλισμένη σε μετόπη (σε δεύτερη χρήση) που αρχικά αποτελούσε τμήμα της ζωφόρου ναού των μέσων του 6ου αι. π.Χ., η οποία μας παρέχει μερικές πληροφορίες για την κατάσταση επί του ιερού βράχου κατ’ εκείνη την χρονική περίοδο. Σύμφωνα με την επιγραφή, οι θησαυροφύλακες άνοιγαν τα «οικήματα» εντός του Εκατόμπεδου ανά δέκα μέρες για να επιβεβαιώσουν ότι οι εκεί φυλασσόμενοι θησαυροί βρίσκονταν στη θέση τους. Δεν γνωρίζουμε αν επρόκειτο πράγματι για δωμάτια εντός του λεγόμενου Εκατόμπεδου ή για ανεξάρτητα κτίρια που βρίσκονταν εκεί κοντά και χρησίμευαν για την εναπόθεση πολύτιμων αντικειμένων ή/και αναθημάτων, ούτε είναι δυνατόν με βάση τα υπάρχοντα κατάλοιπα που τους αποδίδονται (δομικά μέλη και αρχιτεκτονικά γλυπτά των μέσων του 6ου αι. π.Χ.) να προσδιορίσουμε τις θέσεις που καταλάμβαναν. Πιθανόν είναι τα «οικήματα» να είχαν μορφή και χρήση ανάλογη με αυτή των ‘‘Θησαυρών’’ που αφιερώνονταν από διάφορες πόλεις-κράτη στα μεγάλα ελληνικά ιερά (Ολυμπία, Δελφοί), να ήταν δηλαδή μονόχωρα ναόμορφα οικοδομήματα περιορισμένων διαστάσεων που προορίζονταν για τη στέγαση των προσφορών των λατρευτών προς τους θεούς.
|