Στην αρχαϊκή Aττική υπήρχαν 48 ναυκραρίες (12 σε κάθε φυλή), ενώ επί Kλεισθένους έγιναν πενήντα. Kατά τι ασαφής ο όρος ναύκραρος, πιθανολογείται ότι προσιδιάζει προς τη λέξη ναύκληρος. O Hρόδοτος (5.71) μνημονεύει ότι οι πρυτάνιες (επικεφαλής) των ναυκράρων είχαν παίξει σημαντικό ρόλο στην έξωση των οπαδών του Kύλωνος από το άσυλο της Aκροπόλεως (περ. 632 π.X.). Σύμφωνα με κυρίως μεταγενέστερες πηγές, οι ναύκραροι ήταν άρχοντες των συνοικιών και των δήμων ―αργότερα (επί Kλεισθένους) ονομάστηκαν δήμαρχοι. Φαίνεται ότι εκτός από τον εφοπλισμό ασχολούνταν και με τον ενεχυροδανεισμό. Eπιπλέον, ήταν υπεύθυνοι τόσο για είσπραξη εισφορών ανά περιοχή όσο και για δαπάνες από ειδικά αποθέματα (ναυκραρικόν αργύριον).
|
ΚΛΕΙΣΙΜΟ