|
Σιδηροδρομικός Σταθμός Πελοποννήσου
Περιοχή: οδός Σιδηροδρόμων
Έτος: 1889-1913
Περιγραφή:
Ο αρχικός πυρήνας του κτιρίου του Σιδηροδρομικού Σταθμού Πελοποννήσου οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1884-1889, βάσει σχεδίων ομάδας Γάλλων μηχανικών (που είχε μετακληθεί από τον τότε πρωθυπουργό Χαρίλαο Τρικούπη), με επικεφαλής τον Alfred Rondel και υπεύθυνο αρχιμηχανικό των σιδηροδρόμων τον Abel Gotteland. Την τελική του μορφή, ωστόσο, ο σταθμός έλαβε μεταξύ των ετών 1912-1913. Εκατέρωθεν ενός διώροφου κεντρικού κτιρίου εκτείνονται δύο ισόγειες πτέρυγες, οι οποίες καταλήγουν αντιστοίχως σε δύο ισόγεια κτίρια, ομοιόμορφα προς το κεντρικό. Τα κτίρια στεγάζονται με καμπυλωμένα μεταλλικά φύλλα που εδράζουν σε ξύλινο σκελετό, ενώ οι πτέρυγες καλύπτονται από δίρριχτη ξύλινη στέγη. Στο ισόγειο του κεντρικού κτιρίου βρίσκονταν οι θυρίδες εισιτηρίων και στον όροφό του τα ενδιαιτήματα και η τραπεζαρία του προσωπικού. Στη βόρεια πτέρυγα υπήρχε το γραφείο του σταθμάρχη, οι αίθουσες αναμονής και το καφενείο, ενώ στη νότια στεγάζονταν οι χώροι των αποσκευών και τα γραφεία του προσωπικού. Η γενική δομή του χώρου (συμμετρία περί τον άξονα, παραστάδες, τρίγλειφα κ.τ.λ.) αποτελούν χαρακτηριστικά του νεοκλασικισμού, αλλά οι ιδιόρρυθμες καμπυλωτές στέγες των κτιρίων, η κεντρική είσοδος, τα στέγαστρα και το υπόλοιπο πλήθος των μεταλλικών στοιχείων, παραπέμπουν στην Art Nouveau, με τη μορφή που συναντάται και σε μια σειρά αντίστοιχων σταθμών του εξωτερικού εκείνη την εποχή, όπως της Κωνσταντινούπολης (1888-1890), της Μόσχας (1899-1900), της Τουλούζης (1903-1905), της Βάρνας (1908), κ.ά. Ο σταθμός τέθηκε εκτός λειτουργίας το 2005 και ανακαινίστηκε.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία:
Λευτέρης Παπαγιαννάκης, Οι Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι (1882-1910), Αθήνα 1982* Νίκος Μπελαβίλας, "Ο σταθμός Πελοποννήσου" & "Τα άγνωστα σχέδια του σταθμού Λαρίσης", Καθημερινή 16 & 23.3.1997* Σύλλογος Φίλων Σιδηροδρόμου, Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι: Η διαδρομή τους από το 1869 ως σήμερα, Αθήνα χ.χ.
|