ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΧΑΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ

(Anno) MCCCC duodecimo presbyter Petrus Stosbezch abbas Dalphini diem clausit extremum XXI Augusti; cujus anima requiescat in pace. Amen.
Μετάφραση: Στο έτος 1412 μ.Χ., ο πρεσβύτερος Petrus Stosbezch, ηγούμενος της μονής Δαφνίου¹, απεβίωσε την 21η Αυγούστου. Η ψυχή του, ας αναπαύεται εν ειρήνη. Αμήν.

(Α.Κ.Ορλάνδος-Λ.Βρανούσης, Τα χαράγματα του Παρθενώνος, ήτοι επιγραφαί χαραχθείσαι επί των κιόνων του Παρθενώνος κατά τους Παλαιοχριστιανικούς και Βυζαντινούς χρόνους, Αθήνα 1973, σ.177-178, χάραγμα υπ. αρ. 223).

MCCCCII presbyter Nicolaus decanus Athenarum diem clausit extremum secunda die Martii; cujus anima requiescant in pace. Amen.
Μετάφραση: Στο έτος 1412 μ.Χ., ο πρεσβύτερος Νικόλαος, δεκανός της εκκλησίας των Αθηνών, απεβίωσε την 2α Μαρτίου. Η ψυχή του, ας αναπαύεται εν ειρήνη. Αμήν.

(Ορλάνδρος, Χαράγματα, σ.178, χάραγμα υπ. αρ. 224).

[Anno] MCCCXII presbyt(er) Nicol(aus) decanu(us) [Ath]enar(um) diem clausit extremum II die Marcii, cujus anima requiescat.
Μετάφραση: στο έτος 1412 μ.Χ., ο πρεσβύτερος Νικόλαος, δεκανός² της εκκλησίας των Αθηνών, απεβίωσε την 2α Μαρτίου. Η ψυχή του, ας αναπαύεται.

(Ορλάνδρος, Χαράγματα, σ.179, χάραγμα υπ. αρ. 225).

1. Ο Αββάς Petrus Stosbezch (ορθή γραφή: Stolbezch ή Strosberch) ήταν ο όγδοος, κατά σειρά, ηγούμενος της μονής Δαφνίου, η οποία από το έτος 1207μ. Χ. ανήκε στο Ρωμαιοκαθολικό μοναστικό τάγμα των Κιστερκιανών, ύστερα από παραχώρηση της σε αυτούς από το δούκα των Αθηνών Όθωνα ντε λα Ρος. Εθεωρείτο το πλέον γνωστό κιστερσιανό μοναστήρι του Ελλαδικού χώρου και αποτελούσε νεκροταφείο των δουκών της Αθήνας. Βλ. Ορλάνδος, Χαράγματα, σ. 177-178 και Πίτερ Λοκ, Οι Φράγκοι στο Αιγαίο, 1204—1500, (μετάφραση από το αγγλικό πρωτότυπο: Γιώργος Κουσουνέλος), Αθήνα 1998, σ. 364-365.[επιστροφή]
2. Αυτό και το προηγούμενο χάραγμα είναι για το ίδιο πρόσωπο: τον πρεσβύτερο της καθολικής εκκλησίας Νικόλαο, ο οποίος ασκούσε ταυτόχρονα το κατώτερο εκκλησιαστικό διακόνημα του δεκανού. Για το δεκανό βλ. Δ. Δημητράκος, Μέγα Λεξικόν όλης της Ελληνικής γλώσσης, τόμος Δ΄, Αθήνα 21964, σ. 1788, λήμμα «(ο)δεκανός».[επιστροφή]