|
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Περιοχή: οδός Πατησίων 44 & Τοσίτσα 1
Έτος: 1866-1891
Περιγραφή:
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1866-1891, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ludwig Lange, τροποποιημένων από τον Παναγιώτη Κάλκο (1810-1878). Η ανέγερση πραγματοποιήθηκε με κληροδότημα των ομογενών επιχειρηματιών της Πετρούπολης Δημητρίου και Νικολάου Μπερναρδάκη (πατέρα και γιού), σε οικόπεδο που δώρησε η Ελένη Τοσίτσα, με επιβλέποντα αρχικά τον Κάλκο, τον οποίο αντικατέστησε μετά τον θάνατό του ο δημοτικός αρχιτέκτονας Αρμόδιος Βλάχος, και εν τέλει ο Ernst Ziller (1837-1923), ο οποίος τροποποίησε την πρόσοψη, προσθέτοντας το ιωνικό πρόπυλο και τις εκατέρωθεν στοές. Είχαν προηγηθεί σχέδια των Leo von Klenze, Γεράσιμου Μεταξά, Δημητρίου Ζέζου και Theophil Hansen για άλλες χωροθετήσεις (κοντά στον Κεραμεικό, το Θησείο, το θέατρο Διονύσου ή το Πανεπιστήμιο), καθώς και μια σειρά σχεδίων από τον σχετικό αρχιτεκτονικό διαγωνισμό του 1858, τα οποία είτε είχαν απορριφθεί, είτε είχαν κριθεί πολυδάπανα. Περί το 1900 και στη συνέχεια το 1938-1939, το μουσείο επεκτάθηκε σε δύο διαδοχικές φάσεις προς την πλευρά της οδού Μπουμπουλίνας, προκειμένου να περιλάβει τον ολοένα αυξανόμενο πλούτο των συλλογών του.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία:
Μ. Καρδαμίτση-Αδάμη "Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο", Καθημερινή/Επτά Ημέρες, 28.3.1999, σ. 7-10.
|