Βωμός των Δώδεκα Θεών (522/1 π.Χ.)
Στην βορειοδυτική είσοδο της Αγοράς, ανατολικά της Στοάς του Ελευθερίου Διός και νοτίως της Ποικίλης Στοάς κείτονται σήμερα τα κατάλοιπα της νοτιοανατολικής γωνίας του Βωμού των Δώδεκα Θεών. Ο Παυσανίας αναφέρει την ύπαρξη του βωμού στην Αγορά, χωρίς όμως να δίνει περαιτέρω πληροφορίες. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Θουκυδίδη τον βωμό ανέθεσε ο εγγονός του Πεισιστράτου και υιός του Ιππίου Πεισίστρατος ο Νεώτερος όταν ήταν επώνυμος άρχοντας των Αθηνών (522/1 π.Χ.). Ίσως είναι ο ίδιος βωμός που μνημονεύει ο Παυσανίας ως «Βωμό του Ελέους», που χρησίμευε ως απαραβίαστο άσυλο των ικετών. Η ταύτιση των υπαρχόντων λειψάνων με τον Βωμό των Δώδεκα Θεών οφείλεται στο ενεπίγραφο βάθρο χάλκινου αγάλματος που βρέθηκε στο σημείο όπου είχε στηθεί ως ανάθημα του Λεάγρου («Λέαγρος ανέθεκεν δώδεκα θεοίσιν»). Ο Λέαγρος, τον οποίον επαινούν σε αγγεία τους σημαντικοί κεραμείς του πρώιμου ερυθρόμορφου ρυθμού, όπως ο Ευφρόνιος και ο Ευθυμίδης (περ. 520 π.Χ.), ήταν στα χρόνια του Πεισιστράτου του Νεώτερου ένας ωραίος νέος ηλικίας 15 ετών περίπου. Κρίνοντας από τα σωζόμενα ίχνη επί της βάσης και από το είδος των γραμμάτων της επιγραφής, το ανάθημα πρέπει να σχετίζεται όχι με τα χρόνια της νεότητας του Λεάγρου (δ΄ τέταρτο 6ου αι. π.Χ.) αλλά με την περίοδο της στρατηγείας του αρκετά αργότερα (490/80-470 π.Χ.). Ο βωμός, που τοποθετήθηκε σε σημείο όπου επικοινωνούσαν οι βασικώτερες συγκοινωνιακές αρτηρίες της πόλης, ήταν ονομαστός στην αρχαιότητα και λειτουργούσε ως ορόσημο-αφετηρία για την μέτρηση των οδικών αποστάσεων.
Κάτοψη του Βωμού των Δώδεκα Θεών.
Σχεδιαστική αποκατάσταση του Βωμού των Δώδεκα Θεών. Μπροστά και δίπλα από το άνοιγμα του εμπρόσθιου περιμετρικού στηθαίου διακρίνονται τα ίχνη της βάσης του αγάλματος που ανέθεσε ο Λέαγρος.
|